به دلمان رخصت می دهیم هر چه خیر و خوب است بخواهیم و کم هم نمی گذاریم. شاید در دنیای بیرون نتوان همه آن را داشت، اما در درونمان تا دلمان بخواهد از آن غنی هستیم. خواسته ها و رویاهای ما تنها دارایی ما هستند که با انگیزه‌ای که می‌دهند، مسیر حیاتمان مان را سهل تر و شوق و اشتیاق بودن و ماندن را در دل ما قوت می بخشد.