نریشن یکی از مهم ترین شیوه های سبک روایت، در فیلم‌نامه‌نویسی و داستان‌نویسی به شمار میرود. که به قوام در روایت داستان کمک میکند و تأثیرات زیادی را در انتقال اطلاعات، ایجاد جو و تجربه خواننده/تماشاگر به وجود می آورد. نریشن ابزاری است برای اینکه هنرمندان را در خلق آثار همراهی کند و به مخاطب آگتهی بیشتری دهد.
در این متن، به بررسی نقش نریشن در روایت داستان و همچنین هنر نویسندگان و فیلم‌نامه‌نویسان میپردازیم.
1- ایجاد عمق و ریشه در شخصیت‌ها و تأثیر آن در درک خواننده/تماشاگر
2– افزایش تعامل میان خواننده/تماشاگر و داستان با پویا کردن تفکر و تخیل او
3- ایجاد بینش ها، نگرش‌ها و دیدگاه‌های متفاوت در داستان
1- مهارت‌ها و تکنیک‌های لازم برای نگارش یک متن قوی و جذاب
2- استفاده از زبان و لغات مناسب برای روایت از دیدگاه شخصیت نویسنده
3- تأثیر استفاده از متن مناسب بر جریان داستان و ساختار زمانی
اگر بخواهیم نمونه‌های برجسته متنها در ادبیات و سینما را نام ببریم باید به رمان شکستن خواب اثر کازوا ایشیگورو و گتسبی بزرگ اثر اف اسکات فیتزجرالد اشاره کنیم.
فیلم فارست گامپ و گرگ وال استریت از دیگر آثاری است که نریشن آن سبب همراهی مخاطب با فیلمساز و فیلمنامه نویس میشود.
باید گفت که نریشن در قالب یک سبک روایت بسیار جذاب و تاثیرگذار، توانسته است در داستان ها، سریال و فیلم های سینمایی و مستند، جای خود را پیدا کند. این روش روایتی، با عمقی که به شخصیت ها میدهد، سبب ایجاد تعامل بیشتر با خواننده/تماشاگر میشود و تجربه‌ای منحصر به فرد را برای مخاطب فراهم میکند.
هنرمندان با استفاده از مهارت‌های خود، توانسته‌اند از نریشن بهره‌برداری کنند و داستان‌هایی را خلق کنند که در ذهن مخاطب به صورت زنده و قابل تصور زندگی میکند.
با استفاده از نریشن، هنرمندان میتوانند دیدگاه های خود را به دیگران منتقل کنند یا به عبارت دیگر، این امکان را میدهد تا داستان از زاویه دید شخصیت نریشن‌کننده تعریف شود و خواننده یا تماشاگر را در نگرش و دیدگاه های او شریک کند.
بنابراین این شکل از روایت، به هنرمندان اجازه میدهد تا قصه را با نگاهی شخصی و متفاوت از دیگر شخصیت‌ها بیان کند. و میتواند موجب ایجاد سوالاتی در ذهن خواننده شود و او را به اندیشیدن و بحث درباره مسائل مختلف ترغیب کند.
