تاریخچه دوبلاژ در ایران و جهان

در دوره فیلم‌های صامت ، برخی کارگردان‌هایی، از جمله گریفیث (D.W Griffith) وجود داشتند که به طور جدی تمایلی برای شنیدن صدا روی فیلم‌ها نداشتند. گریفیث معتقد بود که فیلم بدون کلمه، یک رسانه دراماتیک جهانی است که توانایی لمس کردن قلب جهانیان را دارد. آزمایش‌های هماهنگ سازی صدا بر روی فیلم برای اولین بار توسط مخترع خود فیلم یعنی توماس ادیسون انجام شد. در سال 1895 او کینتوفون خود را نشان داد، اما فناوری موجود در این مرحله  تقویت نکرد. تا سال 1923 که یک مخترع سرسخت به نام لی د فارست، فنوفیلم، اولین فن آوری قابل دوام فیلم برداری نوری، را رونمایی کرد.

سینماگران برای رسیدن به صدا در فیلم‌ها  با مشکلات و مسائل زیادی روبه رو بودند تا این که در سال 1926، مشکلات حل شدند و برادران وارنر مجوز انحصاری سیستم صوتی دیسک ویتافون را به دست آوردند. ویتافون نام اولین سیستم صداگذاری روی فیلم‌ها بود که توسط برادران وارنر و فرست نشنال ساخته شد. با گذشت زمان توسعه و پیشرفت‌های چشمگیری در این زمیه به وجود آمد و چند سال بعد حدود سال 1930 دوبله فیلم‌ها شروع شد، بنابراین می توان گفت که صنعت دوبله در اصل برای صدا دار کردن فیلم‌های صامت اختراع شد و کشور پیشگام در این زمینه کشور فرانسه بوده است.

اصطلاح دوبله برای اولین بار در ایالات متحده به کار رفته و احتمالا به معنای “دو برابر” یا کپی کردن دیسک های صوتی ویتافون است ، اولین تلاش موفق در هماهنگ سازی صدا با تصویر. ممکن  هم است با “دو برابر شدن” یا پس از هماهنگ کردن صدای بازیگران سرچشمه گرفته باشد، چیزی که به زودی برای این صنعت لازم بوده است. دوبله در فیلم سازی، روند اضافه کردن گفتگوی جدید یا اصوات دیگر به آهنگ صدا از یک تصویر متحرک است که قبلاً فیلم برداری شده است. دوبله بیشتر به عنوان ابزاری برای ترجمه فیلم‌های خارجی به زبان مخاطبان شناخته شده است. اصطلاح دوبله  به عنوان “نوآوری” نیز شناخته می شود. دوبلور ها سعی می کنند حرکات لب ها را تا حد امکان متناسب با ادای بازیگر جایگزین کنند تا واقعی به نظر برسد.

دوبله به فیلمساز این امکان را می‌دهد که فارغ از شرایط واقعی که در هنگام فیلمبرداری وجود داشته است، گفتگوی باکیفیتی به دست آورد. از دوبله برای اضافه کردن جلوه های صوتی به موسیقی اصلی متن  فیلم نیز استفاده می شود. فیلمسازان برخی از کشورها برای تهیه موسیقی متن در سرتاسر یک فیلم کاملا به دوبله تکیه می کنند، زیرا این تکنیک می‌تواند ارزان تر و کم دردسرسازتر از فیلمبرداری همزمان باشد.