اسمش را زوال عقل می گذارند اما در حقیقت این اتفاق نابودی یک خاطرات جمعی است. وقتی که ناخواسته چشم هایش را روی تمام خاطرات می بندد، دنیا برای دیگران بیشتر از خودش تیره و تار می شود. از آخر به اول، ذهنش شروع به پاک کردن لحظه‌هایی می‌کند که دلخوشی اطرافیانش است. شاید مطالعه کردن، ورزش و تحرک زیاد، داشتن تغذیه مناسب و معاشرت با دیگران، ما را از دست این بیماری خاموش نجات دهد.