در هیاهوی جملات و کلمات کلیشه ای،  هویت حقیقی مردها هم مثل زن ها گم شده است. حقایق زیادی چون، معرفت، مهربانی، عشق و ایثار،

تنها موجود متفکر روی این کره خاکی هستیم و تا وقتی که هستیم باید بیندیشیم. به وجود به هستی و آفرینش؛ و به این که

با اینکه عینک ته استکانیش روی صورت نحیفش سنگینی میکند، اما باز دست از دقت بر نمی دارد. میله ها در نخ کاموای کلفت یشمی

نه درمان دارد نه دلیل ثابت و مشخصی، این حمله های  مکرر، که ریشه عصبی دارد. می تواند آسیب زننده باشد. اما با استفاده از

زباله ها، همان اشیا سالم روزهای دور و نزدیک هستند که با گذشت زمان بهتر است تبدیل به کالاهای مهم و ضروری مردم شود. تلاش

ظاهراً فضایی خوفناک است، اما در حقیقت، امید، انگیزه و سلامتی ما وابسته به جماعتی دلسوز و شریف است که در این اتاق سبز یا

تاثیرگذارترین احساس ممکن است که می تواند جهان یک انسان را زیر و رو کند و نهال امید، انگیزه و عشق را در اعماق قلبش

اولش یک عفونت ساده است و با پشت گوش انداختن ما، تبدیل به هیولایی می‌شود که می‌تواند تمام بدن ما را اسیر خودش کند، آگاهی،