آنونس از زاویه تکنیک

آنونس واژه ای فرانسوی است که معادل آن در انگلیس و آمریکا تریلر را به کار برده می شود. که امروزه ساختن آنونس به تخصصی کاملاً مجزا از فیلم تبدیل شده است.  تهیه کنندگان و پدیدآورندگان آنونس در میان خودشان رقیبان قدری هم دارند که در رقابت با یکدیگر هستند. طی  دو سه دهه اخیر، ساختن آنونس اهمیت فراوانی پیدا کرده و به مبحث و مقوله ای هنری_ تکنیکی تبدیل شده است. آنونس ها بعد از اتمام فیلم ساخته می شوند و اکثراً توسط کارگردان های جدا از خود فیلم ها، ازسوی پخش کننده ساخته می شوند. هرچند که همیشه استثناهایی هم بوده، برای مثال آلفرد هیچکاک در اواخر دوران فیلمسازی اش، خودش آنونس فیلم هایش را می ساخت، اما کارهای اولیه اش را یکی از متخصصان آن دهه ها، یعنی( سال بست) ساخته است. با نگاهی به صد ها آنونسی که تا امروز ساخته شده، می‌توان ردی از قواعد و چارچوب های یکسان و مشابه ای را در آن ها دید. قالب آنونس ها به سه بخش تقسیم می شوند. بخش اول معرفی داستان یا شروع آنونس است. بخش دوم بدنه که شامل تصاویر متعددی است که از بخش های هیجان انگیز فیلم اصلی که با سرعت و سرشار از انرژی و ریتم کوبنده پشت سر هم می آیند و می روند و بخش سوم نیز اطلاعات یا شناسنامه فیلم است که معمولاً شامل نام بازیگران اصلی، فیلمبرداری، موسیقیدان، تهیه کننده و آرم کمپانی است. یکی از مهمترین و در عین حال جذاب ترین نمونه های آنونس، سه گانه رستاخیز بیگانه،  به کارگردانی ژان پیر ژونه فیلمساز فرانسوی کانادا ساخته شده است و یا آنونس پرتقال کوکی ساخته کاگردان جسور و عجیب هالیوود استنلی کوبریک، فیلم تحسین‌شده چینی در حال هوای عشق به کارگردانی وونگ کار وای، نمونه های عالی و درجه یکی از ساخت آنونس هستند. در همه این نمونه ها، بخش دوم یا بدنه، مهمترین بخش تیزر را تشکیل می دهد، یعنی بخشی که مخاطب را تشویق به دیدن فیلم می‌کند و از چون و چرای ژانر‌فیلم آگاه می سازد. تیتراژ فیلم های سینمایی نیز به عنوان بخش مهمی از ورود به فیلم نقش بسیار مهمی دارد، که گاهی فیلمسازان با درک ارزش آن خلاقیت های درخشانی در آن به کار برده اند، و گاهی هم کم ارزش و دست کم گرفته شده است. در سینمای جهان فیلم های هستند که تیتراژ شان به حدی جذاب و همسو با مفاهیم و موضوع فیلم ها بوده که هنوز هم در خاطره ها مانده اند، برای مثال تیتراژ فیلم سینمایی(هفت)، ساخته کارگردان بزرگ و خلاق هالیوود دیوید فینچر، که توسط کایل کوپر ساخته شده است، تیتراژ فیلم سینمایی هفت با تصویر و صدای یک مترونوم و موسیقی که درست روی ضربه‌های مترونوم قرار گرفته و تیک تاک می کند و همزمان ترکیبش با تصاویری از اتفاقات و حوادث درون فیلم مثل ورق خوردن دفترها، دوختن چیزهایی با نخ و سوزن و قطرات خون که انگار در الیاف پارچه پخش می شوند، دلهره و هراسی را که بعدها در طول فیلم به تماشاگر وارد می شود را پیشاپیش گوشزد می کند. از نمونه های اولیه و قدیمی خلاقیت در تیتراژ، می توان به فیلم جیلو پونته کوروو با نام burn و در ایران با نام شعله های آتش اشاره کرد. آرادانی سازنده تیتراژ فیلم هایی چون (به خاطر یک مشت دلار) و (به خاطر چند دلار بیشتر) تیتراژ شعله های آتش را ساخته است. فیلم که درباره مبارزات ضد استعماری جزایر کارائیب است، از عناصر مبارزاتی بهره می گیرد. توپ ها و گلوله ها و پخش شدن رنگ قرمز و تصاویری که همچون کلاژ، مرتب بریده می شوند؛ به همه اینها موسیقی بی نظیر انیرو موریکونه را آن را اضافه کنیم که علاوه بر سازها که مایه های بومی جزایر کارائیب را دارند، از ترکیب افکت ها و صداهای حیوانات نظیر شیهه اسب، صدای سم اسب و صدای کشیده شدن و کمانه کردن گلوله ها ساخته و پرداخته شده اند. نمونه درخشان دیگر کار (سال بست) برای فیلم سینمایی تنگه وحشتِ کارگردان بزرگ و بی‌بدیل هالیوود مارتین اسکورسیزی است. تیتراژ ساز و آنونس ساز معروف که مدت‌ها با آلفرد هیچکاک کار کرد و بعد از مرگ او معروف شد،  در کتابی درباره هیچکاک افشا کرد که سکانس مشهور قتل در حمام فیلم روانی او را نیز کارگردانی کرده است. در کتاب شرح کامل چگونگی ساخت آن سکانس توسط سال به دست آمده است. در فیلم تنگه وحشت، حرکت خطوطی را روی سطح مایع غلیظی طراحی کرده که روی آن نام بازیگران و عوامل به صورت گرافیکی و با حالتی عصبی ظاهر و ناپدید می شوند و پیشاپیش دلهره آور بودن فیلم را اعلام میکند.

 آنونس ها و تیتراژ ها، عاملی هستند برای تشویق و ترغیب مخاطب به فیلم ها. در آنونس، دعوت می‌کنند به دیدن فیلم و بعد که به دعوت شان پاسخ مثبت داده شد با تیتراژ ترغیب میشوند تا سینما لذت ببرند.