اولین صدایی که در ایران ضبط شد مربوط به مظفرالدین شاه قاجار است که جملاتی را خطاب به اتابک اعظم می‌گوید.
جالب است بدانید در آن دوران دستگاه فونوگراف را حافظ الصوت و یا حبس الصوت می‌نامیدند.
جناب اشرف اتابک اعظم
از خدمات صادق و لایق شما که تا به حال چهل سال است خدمت می‌کنید، از همه خدمات شما راضی هستیم به خصوص از خدمات این سه چهار ساله‌ای که در صدارت خود اظهار می‌کنید و ان‌شاءالله عوض این‌ها را همه را به شما مرحمت خواهیم فرمود و شما هم ابداً ذره‌ای در خدمات خود، ان‌شاءالله، قصور نخواهید کرد و مرحمت ما را اعلادرجه نسبت به خودتان بدانید. ان‌شاءالله رحمان، بعد چند صدسال که خدمت بکنید، امیدوار هستم که همیشه خوب باشید و این خدماتی که به من می‌کنید و به مملکت ایران می‌کنید، البته خداوند او را بی‌عوض نخواهد گذاشت؛ ان‌شاءالله عوض او را هم خدا و هم سایه خدا که خود من باشم به شما خواهم داد، از خدمات همه وزرا هم راضی هستیم و شما هم خدمات همه را حقیقتاً خوب عرض می‌کنید و همه را به موقع عرض می‌کنید.
